Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Non potes, nisi retexueris illa. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Immo alio genere; Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quae duo sunt, unum facit. Hoc non est positum in nostra actione. De quibus cupio scire quid sentias. At hoc in eo M. Hoc tu nunc in illo probas.

• Sint ista Graecorum;
• At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere.
• Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
• Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus
• Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.